Η αποθέωση του κλισέ «η ομάδα πάνω από όλα» από τον Αναστόπουλο

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Στον Άρη οι ισορροπίες είναι πάντα ιδιαίτερα λεπτές και ο Νίκος Αναστόπουλος έχει βρει τον τρόπο να διαχειρίζεται πρόσωπα και καταστάσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε η ομάδα να προχωρά δίχως κλυδωνισμούς και επηρεασμούς από εξωγενείς παράγοντες που πάντοτε δύναται να βάζουν εμπόδια σε μια ομάδα. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού που περιγράφω, είναι ο τρόπος που διαχειρίζεται το ρόστερ. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, τους παίκτες που όχι μόνο δεν επέλεξε ο ίδιος, αλλά δεν πέταξε και τη σκούφια του όταν αποκτήθηκαν.

Δείτε από πέρσι πως συμπεριφέρεται στον Ιντζίδη για παράδειγμα. Βασικός και αναντικατάστατος. Για όσους δεν θυμούνται, ο αλενατόρε ήταν αυτός που τον έδιωξε από τον Πλατανιά και αυτός που έδωσε το ΟΚ για έρθει στον Άρη (για την ακρίβεια ούτε καν του τον πρότειναν αλλά ο ίδιος τον συμπεριέλαβε στα πλάνα του).

Πάμε και στα φετινά. Ραούλ Μπράβο. Λόγω ηλικίας ο προπονητής του Άρη θεωρούσε ότι δεν θα μπορούσε να βασιστεί πάνω του. Κι όμως δεν βγαίνει από την ενδεκάδα και είναι από τους καλύτερους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ακόμη μια λύση στα μετόπισθεν για να βγει η χρονιά.

Ντάρσι Νέτο. Ο έλληνας τεχνικός είναι γενικά αντίθετος με την ανακύκλωση παλιών προσώπων στην ομάδα (για διάφορους λόγους), κατηγορία στην οποία ανήκει ο βραζιλιάνος που συγκαταλέγεται στους ξένους παίκτες που έχουν προσφέρει στον Άρη. Και τι με αυτό. Ο Νέτο, που είναι αλήθεια ότι είναι πιο ώριμος από ποτέ, χρησιμοποιείτε βασικός σε πολλά παιχνίδια, έχει τον ρόλο του στην ομάδα, βοηθάει, σκοράρει και θεωρείται ποδοσφαιριστής του βασικού κορμού.

Κενάν Μπαργκάν. Και εδώ υπήρξαν ενστάσεις, έχω την εντύπωση κυρίως για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του παίκτη. Και αυτός βασικός εσχάτως, σκοράρει συνεχώς, έχει καλή παρουσία και δείχνει να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόουτς.

Συμπέρασμα; Ο Νίκος Αναστόπουλος δεν λειτουργεί εκδικητικά, δογματικά. Προτάσσει το συμφέρον της ομάδας και όποιος του κάνει τη δουλειά παίζει και θα παίζει. Ακόμη και στην περίπτωση του Τζεμπούρ για τον οποίο είχε διατυπώσεις τις διαφωνίες του στον Θόδωρο Καρυπίδη, ο χειρισμός του είναι πολύ προσεκτικός και δεν είναι τυχαίο ότι ο γαλλοαλγερινός πίνει νερό στο όνομα του προπονητή του. Τα υπόλοιπα είναι θέμα διοίκησης, όχι προπονητή. Ακόμη και δεν θέματα που δεν άπτονται του αγωνιστικού, η παρουσία του μέχρι στιγμής έχει λειτουργήσει ως αλεξικέραυνο στο ποδοσφαιρικό τμήμα και αυτό του το αναγνωρίζουν από τη διοίκηση.

Για το ματς με τον Πανελευσινιακό δεν έχουμε πολλά να πούμε για το αγωνιστικό σκέλος. Ο Άρης ήταν ανώτερος και όταν σοβαρεύτηκε το καθάρισε το ματσάκι. Απλά μπήκε νωθρά και αυτό κόντρα σε καλύτερες ομάδες ενδεχομένως να το πληρώσει, οπότε χρειάζεται προσοχή. Αφού πρώτα σφραγίσει αύριο την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου, ακολουθεί να κομβικό ματς με τα Τρίκαλα την Κυριακή στο Βικελίδης αφού πρόκειται για μια από τις καλές ομάδες της Football League και εν δυνάμει διεκδικήτρια ανόδου. Με νίκη ήδη ο Άρης την αφήνει επτά πόντους πίσω. Εκτός αυτού είναι το πρώτο παιχνίδι κόντρα στις ομάδες από το πάνω… ράφι, οπότε χρειάζεται και ένα πειστικό μήνυμα προς όλη την κατηγορία.

ΥΓ Ο Άρης, όπως και όλες οι ομάδες της Football League δεν θα πάρει σεντ από την συμφωνία για τα τηλεοπτικά παρά το γεγονός ότι ως ο πιο εμπορικός αντίπαλος θα ήταν ο πρώτος που θα το δικαιούταν. Δεν λειτούργησε όμως διασπαστικά στη λίγκα. Το αντίθετο και φαίνεται από την επικείμενη συμφωνία με την στοιχηματική εταιρία που είναι βασικός χορηγός του Άρη…